به گزارش شبکه خبری سیندخت، معصومه فاطمی، پژوهشگر مطالعات زنان: در یکسال اخیر از قشرهای مختلف  علمی، فرهنگی ، سیاسی از مجمع  روحانیون مبارز، سلبریتی ها ، اصلاح طلب ها ، تا نوجوانان  با  یک  تصور به دنبال آزادی از قانون  حجاب هستند. که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

پرتکرار ترین گزاره ای که در این سال ها و به خصوص  در یکساله اخیر شنیده ایم این است که  با آزاد کردن پوشش اتفاقی رخ نمی دهد .گویا در پس فکر اکثریت این افراد این است که آزادی در پوشش، فقط به عدم پوشش سر منتهی می شود اما تجربه چند ماه اخیر نشان داد که پوشش هر روز بیش از پیش کمتر می شود و این روندی است که در غرب هم صورت گرفت، روزی در سواحل آمریکا  برای بیکنی در مرزهای سواحل   مخالفت صورت می گرفت و زنان مخفیانه  با بیکنی برای شنا اقدام می کردند و حال که سال ها گذشته است لباسی شبیه به بیکنی، پوششی پوشیده در خیابان ها و فیلم های آمریکایی و اروپایی  هست  و زنان در مسابقات بین المللی  ورزشی ،پوششی دارند که بیکنی در مقابل آن بسیار پوشیده است.

شاید مهم ترین چالش،  برای موافقان آزادی حجاب  این  باشد که حد و مرز حجاب و پوشش چه باید باشد. آیا حجاب باید بی مرز تا برهنگی پیش برود یا مرزی برای پوشش باید باشد و این مرز کجاست؟ آیا هر گاه بخشی از جامعه تمایل به شکستن هنجارها داشتند باید بگوییم مردم را در مواجهه با دین قرار ندهید زیرا دین زدگی رخ می دهد،؟  احترام به خواست بخش اندکی از  اجتماع تا به کجاست؟  آیا اکثریت جامعه خواست اجتماعی ندارند؟ آیا هنجارهای بخش دیگر جامعه  ارزش نیست و  محترم محسوب نمی شود؟ تمایلات و علاقمندی های آن ها محترم نیست؟ چه چیزی معیار تمایلات و خواست های اجتماعی است؟ اگر دین نیست پس بنا بر چه توافقی هنجار پوشش مشخص می شود؟ آیا باید ارزش های دینی و پوشش سیال باشد تا به برهنگی برسیم؟

بعید می دانم این سوالات پاسخی در جریان ها فکری، سیاسی مخالف قانون  حجاب داشته باشد. تجربه بنده در جمع های نخبگانی تا دانش آموزی همین بی پاسخی را نشان می دهد.

در روزهای اوج اغتشاشات بود که به یکی از مدرسه های   بسیار متشنج رفتم، اغلب این نوجوانان در اغتشاشات حضور داشتند و همه یک صدا آزادی حجاب را می خواستند. اما یک سوال اتحاد صدای آنها  را شکست. سوال این بود که اگر این حجاب شرعی نباشد، قانون پوشش چه حدی از پوشش  باشد؟ آیا با لباس نیمه برهنه موافقید؟ اینجا بود که صدای متنوعی برخااست و هر کسی حدی را می گفت و حاضر نبود حد پوشش دلخواه  دیگری را بپذیرد.

در جهان تعیین ضابطه برای پوشش امری لازم و مرسوم  است ، هرچند در برخی از کشورها به دلیل عدم مبانی عمیق فکری ، دچار سیالیت هنجاری در پوشش شده اند و نسبت به تغییرات اجتماعی پوشش،  تن به آزادی های بیشتر داده اند. اما آنچه مشخص است تعیین حدی از پوشش وتعیین قوانین برای پوشش امری مرسوم است.

عدم ضابطه گذاری و سیالیت بی مبنا  برای حقوق و تکالیف شرعی و قانونی، موجب می شود به بی ضابطگی  در اجتماع  و خانواده برسیم و در زمان وقوع آسیب ها نتوانیم پاسخگوی تهاجم ها باشیم. بنظر می آید خواص جامعه در این  شرایط باید روشنگر راه باشند نه اینکه جامعه را، با عناوین و عبارات  فریبنده به تاریکی سوق دهند. و به جای آنکه اهتمام خود را مصروف ترویج حد شرعی حجاب کنند،  صرف بی ضابطگی در پوشش می کنند‌. امیدوارم پس از انتشار این یادداشت پاسخی در رابطه با حد پوشش مطلوب از نظر مخالفان پوشش دریافت کنم.